Chirurg specjalista Prof. nadzw. dr hab. n. med. Marek Szczepkowski
Specjalista chirurg, ordynator Klinicznego Oddziału Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Szpitala Bielańskiego w Warszawie, który jest jednym z 22 ośrodków referencyjnych w zakresie diagnostyki i leczenia chorób jelita grubego.
W 1988 roku Rada Naukowa Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie nadała Mu stopień Doktora Nauk Medycznych, a w 2002 roku stopień Doktora Habilitowanego Nauk Medycznych.Od 2010 roku pracuje również na stanowisku Profesora Nadzwyczajnego w Wydziale Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie
Od początku aktywności zawodowej specjalizując się w chirurgii ogólnej zajmował się chirurgią kolorektalną, a zwłaszcza problemami związanymi z leczeniem raka jelita grubego, problemami stomii jelitowych oraz jakością życia pacjentów po operacjach z powodu chorób jelita grubego, a także oceną różnych metod leczenia choroby hemoroidalnej. W centrum Jego zainteresowań teoretycznych i praktycznych była również od połowy lat 80-tych technika laparoskopowa, z początku wykorzystywana w diagnostyce schorzeń jamy brzusznej, a od początku lat 90-tych również jako technika operacyjna, obecnie również stosowana przez ProfesoraSzczepkowskiego w leczeniu chorób jelita grubego. Również inne techniki małoinwazyjne są przez Niego wykorzystywane w leczeniu zwłaszcza chorób jelita grubego (np. TEM –TransanalEndoscopicMicrosurgery).
W latach 1983 – 2012 odbył wiele szkoleń, kursów doskonalących i stypendiów naukowych krajowych i zagranicznych w zakresie takich dziedzin jak: chirurgia ogólna, onkologiczna, kolorektalna, małoinwazyjna, mikrochirurgia i inne. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć staże kliniczne w Szpitalu Św. Marka w Londynie (1992, 1993), stypendium naukowe Cleveland Clinic Foundation w Cleveland-Ohio-USA (1998) oraz liczne naukowe szkolenia w takich renomowanych ośrodkach jak Cleveland Clinic Florida-Weston-USA, Centrum IRCAD w Sztrasburgu czy KarolinskaHospital w Sztokholmie.
Od 1983 roku aktywnie uczestniczy w krajowych i zagranicznych kongresach i sympozjach naukowych, dotyczących chirurgii ogólnej, a zwłaszcza chirurgii jelita grubego, problemów pacjentów ze stomią oraz technik laparoskopowych (kongresy odbyły się w Polsce, USA, Meksyku, Brazylii, Japonii, Australii, Rosji, RPA oraz w 25 krajach europejskich). Na wielu spośród ww. zjazdów i kongresów występował jako invited speaker, moderator sesji naukowych , a także członek komitetów naukowych tych zjazdów.
Od 1992 roku bierze udział jako konsultant i zaproszony wykładowca w dziedzinie oceny jakości życia i organizowaniu opieki nad chorymi po operacjach z powodu chorób jelita grubego, a zwłaszcza nad pacjentami ze stomią w kraju i za granicą.
Od kilku lat uczestniczy w pracach Europejskiej Federacji Leczenia Raka Jelita Grubego (EFR).
Uczestniczy w wielu gremiach doradczych i komisjach, których zadaniem jest opracowywanie standardów postępowania diagnostyczno-leczniczego w chirurgii.
Od wielu lat prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu chirurgii ogólnej i kolorektalnej zarówno ze studentami, lekarzami jak i pielęgniarkami. Jest współautorem wielu programów ramowych i szczegółowych kursów specjalistycznych zarówno w chirurgii ogólnej jak i pielęgniarstwa chirurgicznego.
Na Jego dorobek naukowy składa się ponad 220 opracowań naukowych, spośród których są prace oryginalne, poglądowe, rozdziały w podręcznikach i skryptach, prace kazuistyczne i inne. Publikacje te dotyczą między innymi problematyki z zakresu chirurgii ogólnej, w tym również technik laparoskopowych, chirurgii kolorektalnej, jakości życia pacjentów po operacjach z powodu chorób jelita grubego, a zwłaszcza pacjentów z brzusznym odbytem czy oceny ultrasonograficznej patologii odbytnicy i kanału odbytu.
Do szczególnych Jego osiągnięć naukowych można zaliczyć prace nad jakością życia pacjentów po operacjach z powodu chorób odbytnicy, wprowadzaniu własnych modyfikacji i udoskonalaniu technik dotyczących przepuklin okołostomijnych (najliczniejsza w piśmiennictwie grupa pacjentów operowanych w jednym ośrodku przez ten sam zespół chirurgów), prace dotyczące chorych po operacji Hartmanna i problemem odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego po tej operacji, problem Diversion colitis – zapalenia błony śluzowej jelita grubego wyłączonego z pasażu jelitowego (najliczniejsza w piśmiennictwie grupa chorych opracowana kompleksowo zarówno pod względem objawów klinicznych, endoskopowych jak i patomorfologicznych) oraz prace nad endosonograficzną i manometryczną oceną funkcji zwieraczy odbytu przed i po odtworzeniu ciągłości naturalnej drogi pokarmowej. Profesor Szczepkowski kieruje zespołem, który stworzył nową klasyfikację przepuklin okołostomijnych (BielanskiHospitalClassification), która stała się podstawą do opracowania w 2012 roku klasyfikacji EHS (EuropeanHerniaSociety) w tym zakresie.
Prof.dr hab.n.med. Marek Szczepkowski jest członkiem 16 prestiżowych towarzystw naukowych krajowych i zagranicznych, między innymi Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Klubu Koloproktologii, Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Kolorektalnych czy Europejskiego Towarzystwa Koloproktologicznego.
Od 2010 roku jest On przedstawicielem Polski w EuropeanSociety of Coloproctology.
Profesor Marek Szczepkowski we wrześniu 2012 roku został Prezesem Polskiego Klubu Koloproktologii.